Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Volgers
Niet vergeten
Gevonden op internet
van Monique's Mandala's
Het woord ‘mandala’ is afkomstig uit het Sanskriet en betekent, magische cirkel. Deze cirkel, het woord magisch zegt het al, heeft een speciaal karakter. Ze stelt de ruimte voor waarbinnen de mens zelfstandig en zonder inmenging van buitenaf, zichzelf als eenheid beleven kan en mag. Ze beschermt en geeft ons een gevoel van veiligheid en afgrenzing, een gevoel van rust, een eigen plek om mens te zijn... *De oorsprong... Het idee is oorspronkelijk ontwikkeld in de gnosisscholen van India waar de mandala tot een meditatiemiddel werd: een symbool en middelpunt van overdenking. Een gnosisschool is een instituut waar over godsdienstige en wijsgerige vraagstukken wordt nagedacht. Door de jaren heen werd dat idee steeds duidelijker en kreeg het vorm in een schema, dat men mandala noemde en dat een met een cirkel afgesloten gebied voorstelde. Dit gebied was een heilige ruimte, waarbij de gesloten cirkel degene die er plaats nam, beschermde voor vernietigende krachten van de buitenwereld. De mandala heeft zo een hele ontwikkeling doorgaan. En nu in onze tijd, is de opkomst van het mandalatekenen weer erg groot
-----------------------------------------
Als een miljoen mensen in een stommiteit geloven, is het nog steeds een stommiteit.
Besef hoe ongrijpbaar
gedachten zijn.
Breng het denken tot rust,
het is de enige manier om
geluk te vinden.
Wie de juiste weg volgt,
volgt hem alleen voor zijn
eigen welzijn;
en wie verdwaalt, verdwaalt
alleen tot zijn eigen schade.
En geen enkele lastdragende ziel
draagt de last van een ander.
Het gedicht Abstract
Een lichtkrans in de schaduw
van het duister
In de stilte de luide schreeuw
van de zwijgzame
Op de bodem van de oceaan een regenboog met gouden kleuren
Het zilveren paars de
omlijsting van het oneindige
Vlinders zo groot als vliegers geboren uit de zwangere hengst
In zijn huis staat een museum van expressionistische impressies en introverte uitbundigheid
Het gele straatlantaarnlicht
getekend op de beregende straten
Niemand is iedereen
En niets is alles
Maar alleen in de leegte is het vol
De rechtlijnige draait rondjes
in het vierkant,
terwijl de hoekige vrouw
een cirkel maakt
Verdwijn in de verschijning
aan het avondrood
Maak een tekening van het
uitgelezen geluk
Een donkere stip in het felle licht van het flauwe schijnsel
Een gedicht als een abstract schilderij...
-----------------------------------
Roodborstje
Soms tikt een gedicht op het raam Ik sta op en laat hem erin Een enkele keer heeft dat geen zin Ik voed hem en geef hem een naam
Maar soms denk ik: ach laat maar staan Al regent het nog zo hard Vandaag ben ik boe en geen bard Hij mag naar een ander toe gaan.
Dat doet hij dan ook na een tijd Hij vliegt mijn gezichtsveld uit En meteen daarop heb ik spijt:Geen lente en geen nieuw geluid
Zo ging al zo dikwijls de Mei van Gorter mijn neus voorbij.
---------------------------------
De boom die onvruchtbaar was.
Een handelsreiziger ziet een man werken in een boomgaard. Hij is onder de indruk van de schoonheid van de bomen ende vruchten die ze dragen.
Ongevraagd gaat hij naar binnen en spreekt de teler aan. "Ik wil u een compliment maken over uw boomgaard. Ik kan meteen zien dat u er uw ziel en zaligheid in heeft gelegd. Maar toch is er een ding dat ik niet begrijp." Nadat hij dit gezegd heeft, wijst hij naar een oude weerbarstige fruitboom. De boom draagt nauwelijks nog vrucht. "Waarom laat u uw levenswerk ontsieren door die boom ?,waarom zet u er de bijl niet in?"
De teler glimlacht en antwoordt:"Die boom heb ik niet voor de vruchten,maar die boom heb ik voor de schaduw."
Het woord ‘mandala’ is afkomstig uit het Sanskriet en betekent, magische cirkel. Deze cirkel, het woord magisch zegt het al, heeft een speciaal karakter. Ze stelt de ruimte voor waarbinnen de mens zelfstandig en zonder inmenging van buitenaf, zichzelf als eenheid beleven kan en mag. Ze beschermt en geeft ons een gevoel van veiligheid en afgrenzing, een gevoel van rust, een eigen plek om mens te zijn... *De oorsprong... Het idee is oorspronkelijk ontwikkeld in de gnosisscholen van India waar de mandala tot een meditatiemiddel werd: een symbool en middelpunt van overdenking. Een gnosisschool is een instituut waar over godsdienstige en wijsgerige vraagstukken wordt nagedacht. Door de jaren heen werd dat idee steeds duidelijker en kreeg het vorm in een schema, dat men mandala noemde en dat een met een cirkel afgesloten gebied voorstelde. Dit gebied was een heilige ruimte, waarbij de gesloten cirkel degene die er plaats nam, beschermde voor vernietigende krachten van de buitenwereld. De mandala heeft zo een hele ontwikkeling doorgaan. En nu in onze tijd, is de opkomst van het mandalatekenen weer erg groot
-----------------------------------------
Als een miljoen mensen in een stommiteit geloven, is het nog steeds een stommiteit.
Besef hoe ongrijpbaar
gedachten zijn.
Breng het denken tot rust,
het is de enige manier om
geluk te vinden.
Wie de juiste weg volgt,
volgt hem alleen voor zijn
eigen welzijn;
en wie verdwaalt, verdwaalt
alleen tot zijn eigen schade.
En geen enkele lastdragende ziel
draagt de last van een ander.
Het gedicht Abstract
Een lichtkrans in de schaduw
van het duister
In de stilte de luide schreeuw
van de zwijgzame
Op de bodem van de oceaan een regenboog met gouden kleuren
Het zilveren paars de
omlijsting van het oneindige
Vlinders zo groot als vliegers geboren uit de zwangere hengst
In zijn huis staat een museum van expressionistische impressies en introverte uitbundigheid
Het gele straatlantaarnlicht
getekend op de beregende straten
Niemand is iedereen
En niets is alles
Maar alleen in de leegte is het vol
De rechtlijnige draait rondjes
in het vierkant,
terwijl de hoekige vrouw
een cirkel maakt
Verdwijn in de verschijning
aan het avondrood
Maak een tekening van het
uitgelezen geluk
Een donkere stip in het felle licht van het flauwe schijnsel
Een gedicht als een abstract schilderij...
-----------------------------------
Roodborstje
Soms tikt een gedicht op het raam Ik sta op en laat hem erin Een enkele keer heeft dat geen zin Ik voed hem en geef hem een naam
Maar soms denk ik: ach laat maar staan Al regent het nog zo hard Vandaag ben ik boe en geen bard Hij mag naar een ander toe gaan.
Dat doet hij dan ook na een tijd Hij vliegt mijn gezichtsveld uit En meteen daarop heb ik spijt:Geen lente en geen nieuw geluid
Zo ging al zo dikwijls de Mei van Gorter mijn neus voorbij.
---------------------------------
De boom die onvruchtbaar was.
Een handelsreiziger ziet een man werken in een boomgaard. Hij is onder de indruk van de schoonheid van de bomen ende vruchten die ze dragen.
Ongevraagd gaat hij naar binnen en spreekt de teler aan. "Ik wil u een compliment maken over uw boomgaard. Ik kan meteen zien dat u er uw ziel en zaligheid in heeft gelegd. Maar toch is er een ding dat ik niet begrijp." Nadat hij dit gezegd heeft, wijst hij naar een oude weerbarstige fruitboom. De boom draagt nauwelijks nog vrucht. "Waarom laat u uw levenswerk ontsieren door die boom ?,waarom zet u er de bijl niet in?"
De teler glimlacht en antwoordt:"Die boom heb ik niet voor de vruchten,maar die boom heb ik voor de schaduw."
Wat is spiritualiteit
Van Berhen
Wat verstaan we onder spiritualiteit?
Spiritualiteit heeft zoals het woord al zegt, te maken met spiritus, geest.We onderscheiden geest van ziel. Ziel is wat wij als 'ik' ervaren, maar wat niet ons lichaam is: ons denken, voelen, emoties, driften. Wat we tezamen ook wel persoonlijkheid noemen. Geest is een hogere, ruimere vorm van bewustzijn. Het wordt ook wel 'bovenbewustzijn' genoemd.Het lijkt dat deel van onszelf dat kennis bezit dat boven het nivo van onze zintuigen uitgaat, en dat in contact staat met een instantie van buitenaf, een kracht die ergens in het universum zetelt. Sommige mensen noemen die kracht God. Omdat deze kracht buiten het normale ik-zijn omgaat, brengen we onder sprititualiteit doorgaans zaken onder als intuïtie, paranormale ervaringen, bijna-dood-ervaringen en ingrepen van buitenaf, door goddelijke voorzienigheid, door engelen, door 'toevalligheden'. Omdat dromen ook ervaren worden als iets wat niet direct ons ik is, en paranormale ervaringen zich nog wel eens via dromen voordoen, worden dromen soms ook tot het gebied van de geest, van spiritualiteit gerekend. De geest staat echter niet helemaal los van de ziel. Er is een wederzijdse beïnvloeding.Piekervaringen, een gevoel van contact hebben met God, engelen zien, bijna-dood-ervaringen e.d. beïnvloeden onze persoonlijkheid. Andersom geloven veel mensen dat ons denken daadwerkelijk invloed heeft op gebeurtenissen. Onze persoonlijkheid, onze wil zou invloed hebben op de unversele geest. Psychologisch gezien kleur je natuurlijk je eigen wereld in, filter je wat je tegenkomt op je eigen persoonlijk wijze, roep je door je eigen houding bepaalde reacties op van anderen, maar hier wordt meer bedoeld: onze gedachten hebben op een magische manier invloed op anderen, op de wereld 1. Vandaar de nadruk die spirituele bewegingen leggen op positief denken. Omdat gedachten kracht hebben. En dan kun je maar beter positief denken. Wat ook voor jezelf een beter gevoel oplevert, en daarmee weer een groter openstaan voor spiritualiteit.Wat verder tot de spiritualiteit gerekend wordt is de weg ernaar toe, de manieren waarop we welbewust in contact kunnen komen met de geest. Stilte, meditatie, gebed en de ontwikkeling van onze persoonlijkheid naar (momenten van) egoloosheid. Door het beoefenen van o.a. bescheidenheid, dankbaarheid, offervaardigheid, begrip, acceptatie en vergevinsgezindheid. En door het uit de wegruimen van pijnlijke gevoelens uit het verleden.
Wat verstaan we onder spiritualiteit?
Spiritualiteit heeft zoals het woord al zegt, te maken met spiritus, geest.We onderscheiden geest van ziel. Ziel is wat wij als 'ik' ervaren, maar wat niet ons lichaam is: ons denken, voelen, emoties, driften. Wat we tezamen ook wel persoonlijkheid noemen. Geest is een hogere, ruimere vorm van bewustzijn. Het wordt ook wel 'bovenbewustzijn' genoemd.Het lijkt dat deel van onszelf dat kennis bezit dat boven het nivo van onze zintuigen uitgaat, en dat in contact staat met een instantie van buitenaf, een kracht die ergens in het universum zetelt. Sommige mensen noemen die kracht God. Omdat deze kracht buiten het normale ik-zijn omgaat, brengen we onder sprititualiteit doorgaans zaken onder als intuïtie, paranormale ervaringen, bijna-dood-ervaringen en ingrepen van buitenaf, door goddelijke voorzienigheid, door engelen, door 'toevalligheden'. Omdat dromen ook ervaren worden als iets wat niet direct ons ik is, en paranormale ervaringen zich nog wel eens via dromen voordoen, worden dromen soms ook tot het gebied van de geest, van spiritualiteit gerekend. De geest staat echter niet helemaal los van de ziel. Er is een wederzijdse beïnvloeding.Piekervaringen, een gevoel van contact hebben met God, engelen zien, bijna-dood-ervaringen e.d. beïnvloeden onze persoonlijkheid. Andersom geloven veel mensen dat ons denken daadwerkelijk invloed heeft op gebeurtenissen. Onze persoonlijkheid, onze wil zou invloed hebben op de unversele geest. Psychologisch gezien kleur je natuurlijk je eigen wereld in, filter je wat je tegenkomt op je eigen persoonlijk wijze, roep je door je eigen houding bepaalde reacties op van anderen, maar hier wordt meer bedoeld: onze gedachten hebben op een magische manier invloed op anderen, op de wereld 1. Vandaar de nadruk die spirituele bewegingen leggen op positief denken. Omdat gedachten kracht hebben. En dan kun je maar beter positief denken. Wat ook voor jezelf een beter gevoel oplevert, en daarmee weer een groter openstaan voor spiritualiteit.Wat verder tot de spiritualiteit gerekend wordt is de weg ernaar toe, de manieren waarop we welbewust in contact kunnen komen met de geest. Stilte, meditatie, gebed en de ontwikkeling van onze persoonlijkheid naar (momenten van) egoloosheid. Door het beoefenen van o.a. bescheidenheid, dankbaarheid, offervaardigheid, begrip, acceptatie en vergevinsgezindheid. En door het uit de wegruimen van pijnlijke gevoelens uit het verleden.
Links
Gevonden wijsheden
Wees niet bevreesd
langzaam vooruit te
komen, maar wel,
om stil te blijven
staan.
In stromend water
kan men zich niet
spiegelen, wel in
stilstaand water.
Slechts wie
innerlijke rust kent,
kan anderen
rust schenken.
Bedwing uw toorn,.
Anders zoudt ge
in 1 dag al het
hout opstoken, dat
ge in vele weken
bitter zwoegen
bijeen hebt gezameld.
Beter een kaars aan
te steken dan over
de duisternis
te klagen
Zoek het doel van
je reis in elke stap.
Blijf niet trouw
het pad volgen.
Ga daarheen waar
geen pad is en
laat een spoor
achter.
Mensen die
kijken naar wat
voor hen ligt,
onbezwaard door
het verleden, niet
afgeleid door de
toekomst, die
leven pas echt en
benutten hun
leven ten volle.
Het geheim van het
geluk schuilt niet in
doen wat je leuk
vindt, maar in leuk
vinden wat je moet
doe.
Het leven is vol
verplichtingen en
verantwoordelijkheden,
maar geen ervan
is fundamenteler
of belangrijker
dan de
verplichtingen
ten aanzien van
onszelf.
Wees oprecht in wat
je denkt.
Wees zuiver in wat
je voelt.
Je zult het geluk
niet hoeven najagen.
Het geluk zal achter
jou aan rennen.
Wie ergens naar opzoek
is, verplaatst zich
niet zo snel.
Waar leven we anders
voor dan om het leven
voor anderen minder
moeilijk te maken.
Vriendelijke woorden
kosten weinig tijd en
moeite, maar hun
echo klinkt
eindeloos door.
Wie zelden de vreugde
na een goede daad
heeft gevoeld, heeft
veel verwaarloosd
en vooral zichzelf.
Als we elkaar niet
helpen, wie zal het
dan doen?
In de duisternis
vindt men het licht,
dus als we verdriet
hebben, is dit licht
het dichtst bij.
In het hart van de
winter ontdekte ik
uiteindelijk dat er
in mij een
onoverwinnelijke
zomer verscholen lag.
Het leven is als de
baan van de zon. Op het
donkerste moment is er
de belofte van daglicht.
De beste uitweg is
altijd rechtdoor.
De tranen der aarde houden
haar glimlach in bloei.
De kracht van de golven
is hun volharding.
Onze grootste triomf
schuilt niet in nimmer
vallen, maar in telkens
weer opstaan nadat we
gevallen zijn.
Onze weg voert niet over
zacht gras; het is een
bergpad, bezaaid met
stenen.
Maar het gaat voorwaarts,
naar de zon.
Als je zo ver bent
gegaan dat je geen
stap meer kunt zetten,
ben je halfverwege de
afstand waar je toe
in staat bent.
Ik leef in een heel
klein huisje, maar
m'n vensters zien uit
op een heel
grote wereld.
Wees de verandering die je in de wereld wilt zien.
Ik ben er geheel van overtuigd dat de ziel onvergankelijk is
en dat haar werking voortduurt van eeuwigheid tot eeuwigheid.
Zoals de zon die voor onze aardse ogen 's avonds schijnt onder te gaan,
maar in werkelijkheid nooit ondergaat en onafgebroken voortgaat zijn licht te verspreiden.
De waarheid schaadt nooit een
zaak die rechtvaardig is.
Geluk bestaat uit drie dingen: iets om van te houden, iets om te doen en iets om op te hopen.
Denk na over wat belangrijkste voor je is en kijk of dat het centrum is waar je leven rond is opgebouwd. Maak je geen zorgen om efficiëntie. Het heeft geen zin om efficiënt te zijn in iets wat verkeerd of zinloos is.
We worden niet bemind omdat we goed zijn.
We zijn goed omdat we bemind worden.
langzaam vooruit te
komen, maar wel,
om stil te blijven
staan.
In stromend water
kan men zich niet
spiegelen, wel in
stilstaand water.
Slechts wie
innerlijke rust kent,
kan anderen
rust schenken.
Bedwing uw toorn,.
Anders zoudt ge
in 1 dag al het
hout opstoken, dat
ge in vele weken
bitter zwoegen
bijeen hebt gezameld.
Beter een kaars aan
te steken dan over
de duisternis
te klagen
Zoek het doel van
je reis in elke stap.
Blijf niet trouw
het pad volgen.
Ga daarheen waar
geen pad is en
laat een spoor
achter.
Mensen die
kijken naar wat
voor hen ligt,
onbezwaard door
het verleden, niet
afgeleid door de
toekomst, die
leven pas echt en
benutten hun
leven ten volle.
Het geheim van het
geluk schuilt niet in
doen wat je leuk
vindt, maar in leuk
vinden wat je moet
doe.
Het leven is vol
verplichtingen en
verantwoordelijkheden,
maar geen ervan
is fundamenteler
of belangrijker
dan de
verplichtingen
ten aanzien van
onszelf.
Wees oprecht in wat
je denkt.
Wees zuiver in wat
je voelt.
Je zult het geluk
niet hoeven najagen.
Het geluk zal achter
jou aan rennen.
Wie ergens naar opzoek
is, verplaatst zich
niet zo snel.
Waar leven we anders
voor dan om het leven
voor anderen minder
moeilijk te maken.
Vriendelijke woorden
kosten weinig tijd en
moeite, maar hun
echo klinkt
eindeloos door.
Wie zelden de vreugde
na een goede daad
heeft gevoeld, heeft
veel verwaarloosd
en vooral zichzelf.
Als we elkaar niet
helpen, wie zal het
dan doen?
In de duisternis
vindt men het licht,
dus als we verdriet
hebben, is dit licht
het dichtst bij.
In het hart van de
winter ontdekte ik
uiteindelijk dat er
in mij een
onoverwinnelijke
zomer verscholen lag.
Het leven is als de
baan van de zon. Op het
donkerste moment is er
de belofte van daglicht.
De beste uitweg is
altijd rechtdoor.
De tranen der aarde houden
haar glimlach in bloei.
De kracht van de golven
is hun volharding.
Onze grootste triomf
schuilt niet in nimmer
vallen, maar in telkens
weer opstaan nadat we
gevallen zijn.
Onze weg voert niet over
zacht gras; het is een
bergpad, bezaaid met
stenen.
Maar het gaat voorwaarts,
naar de zon.
Als je zo ver bent
gegaan dat je geen
stap meer kunt zetten,
ben je halfverwege de
afstand waar je toe
in staat bent.
Ik leef in een heel
klein huisje, maar
m'n vensters zien uit
op een heel
grote wereld.
Wees de verandering die je in de wereld wilt zien.
Ik ben er geheel van overtuigd dat de ziel onvergankelijk is
en dat haar werking voortduurt van eeuwigheid tot eeuwigheid.
Zoals de zon die voor onze aardse ogen 's avonds schijnt onder te gaan,
maar in werkelijkheid nooit ondergaat en onafgebroken voortgaat zijn licht te verspreiden.
De waarheid schaadt nooit een
zaak die rechtvaardig is.
Geluk bestaat uit drie dingen: iets om van te houden, iets om te doen en iets om op te hopen.
Denk na over wat belangrijkste voor je is en kijk of dat het centrum is waar je leven rond is opgebouwd. Maak je geen zorgen om efficiëntie. Het heeft geen zin om efficiënt te zijn in iets wat verkeerd of zinloos is.
We worden niet bemind omdat we goed zijn.
We zijn goed omdat we bemind worden.
Gevonden gedichten
Zelfportret
een man
zo te zien geslagen door het leven
nog altijd fier, nog niet kapot
weet alles van beleven
van lachen en van huilen
kijkt in de spiegel
en ziet een zot
------------------------------------
Een
Ik kijk me aan
en glimlach niet,
zou niet weten naar wie.
Ik weet alleen wat ik hierin
de spiegel zie.
Mijn spiegelbeeld
lijkt voor altijd
het enkelvoudvan eenzaamheid.
------------------------------------
Een mens eigen
soms
is mijn wereld zo groot
dat het geringe genoeg blijkt
zoals leegte mateloos ruim
kan zijn in verlatenheid
daarom besproei ik
het uitzicht vaak met stilte
-----------------------------
Een goede preek
Ik heb zojuist iets moois gelezen,
het raakte heel mijn wezen.
Ik kreeg liggend op mijn rug
verbinding met de Bommelse brug,
legde mijn oor te luisteren
hoorde het gefluistervan
twee bruggenhoofdenin het schemer
duister,daartussen
door een zuivere sopraan aan ‘t roer
hief zij een loflied aan.
Zo hoorde ik midden in de week
een ongehoord goede preek.
-----------------------------------
Ik wou dat ik een vogel was
Ik wou dat ik een vogel was,en heel goed vliegen kon.Een stukkie op me ruggetje heerlijk in de zon.
Heel hoog daar in de hemel,daar waar de wolken zijn.Dan met een rotgang naar benee,dat lijkt me echte gijn.
Ik scheer dan met mijn buikie,bijna langs de grond.En vlieg dan nog een beetje,daarzo in het rond.
Ik schiet dan als een vuurpijl,met een bloedgang weer omhoog.Het zou een vaartje wezen,wat er zeker niet omloog.
Ik zou dit zeker doen,zeker keer op keer.En als ik dan ging slapen,had ik me daggie weer.
een man
zo te zien geslagen door het leven
nog altijd fier, nog niet kapot
weet alles van beleven
van lachen en van huilen
kijkt in de spiegel
en ziet een zot
------------------------------------
Een
Ik kijk me aan
en glimlach niet,
zou niet weten naar wie.
Ik weet alleen wat ik hierin
de spiegel zie.
Mijn spiegelbeeld
lijkt voor altijd
het enkelvoudvan eenzaamheid.
------------------------------------
Een mens eigen
soms
is mijn wereld zo groot
dat het geringe genoeg blijkt
zoals leegte mateloos ruim
kan zijn in verlatenheid
daarom besproei ik
het uitzicht vaak met stilte
-----------------------------
Een goede preek
Ik heb zojuist iets moois gelezen,
het raakte heel mijn wezen.
Ik kreeg liggend op mijn rug
verbinding met de Bommelse brug,
legde mijn oor te luisteren
hoorde het gefluistervan
twee bruggenhoofdenin het schemer
duister,daartussen
door een zuivere sopraan aan ‘t roer
hief zij een loflied aan.
Zo hoorde ik midden in de week
een ongehoord goede preek.
-----------------------------------
Ik wou dat ik een vogel was
Ik wou dat ik een vogel was,en heel goed vliegen kon.Een stukkie op me ruggetje heerlijk in de zon.
Heel hoog daar in de hemel,daar waar de wolken zijn.Dan met een rotgang naar benee,dat lijkt me echte gijn.
Ik scheer dan met mijn buikie,bijna langs de grond.En vlieg dan nog een beetje,daarzo in het rond.
Ik schiet dan als een vuurpijl,met een bloedgang weer omhoog.Het zou een vaartje wezen,wat er zeker niet omloog.
Ik zou dit zeker doen,zeker keer op keer.En als ik dan ging slapen,had ik me daggie weer.
Gevonden sprookjes
De krekel en de mier
De krekel sjirpte dag en nacht, zo lang het zomer was,
Wijl buurvrouw mier bedrijvig op en neer kroop door 't gras
"Ik vrolijk je wat op," zei hij. "Kom, luister naar mijn lied."
Zij schudde nijdig met haar kop: "Een mier die luiert niet!"
Toen na een tijd de vrieswind kwam, hield onze krekel op.
Geen larfje of geen sprietje meer: droef schudde hij zijn kop.
Doorkoud en hongerig kroop hij naar 't warme mierennest.
"Ach, juffrouw mier, geef alsjeblieft wat eten voor de rest
Van deze barre winter. Ik betaal met rente terug,
Nog vóór augustus, krekelwoord en zweren doe 'k niet vlug!""Je weet dat ik aan niemand leen,"
Zei buurvrouw mier toen heel gemeen.
"Wat deed je toen de zon nog straalde
En ik mijn voorraad binnenhaalde?"
"Ik zong voor jou," zei zacht de krekel."
Daaraan heb ik als mier een hekel!
Toen zong je en nu ben je arm.
Dus dans nu maar, dan krijg je 't warm!"
Wie leeft van kunst gaat door voor gek.
Vaak lijdt hij honger en gebrek.
-------------------------------------
Muizen en olifanten
Midden in een groot bos lag een tempel, met een prachtige vijver ervoor. De tempel was vervallen en honderdduizend muizen huisden erin. Ze hadden daar hun holletjes gebouwd en leefden heel tevreden. Maar er kwam een grote droogte. De koning der olifanten met zijn kudde kwam op de vijver af op zoek naar water. Ze renden door de tempel en honderden muizen werden onder hun poten verpletterd en duizenden werden verminkt. De muizen overlegden met elkaar en ze besloten met een deputatie naar de koning der olifanten te gaan en hem vriendelijk te verzoeken langs een andere weg naar de vijver te lopen.
"Heb toch medelijden met ons!" riepen ze met hun kleine stemmetjes. "Bhutadaya, vriendelijkheid voor alle schepsels is de sleutel tot het leven. Bovendien, wij zijn wel klein en onbelangrijk, maar eens zullen wij u een grote dienst bewijzen."
De koning der olifanten lachte bij dat idee, maar hij had medelijden met de muizen en nam met zijn kudde een andere weg naar de vijver.
Een poosje later vernam een koning van een naburig land dat de koning der olifanten altijd ging drinken in de vijver van de vervallen tempel. Hij zond er zijn jagers op af om onder water valstrikken te leggen. En zo werden vele olifanten gevangen en stevig vastgebonden. De jagers gingen terug naar de koning om hem hun succes te melden. De olifanten waren treurig, maar opeens herinnerde de koning der olifanten zich de opmerking van de muizen, waar hij toen zo om had gelachen. Gelukkig was een van de olifanten nog vrij en hij zond haar naar de muizen om het droevige verhaal te vertellen.
Meteen renden de muizen naar de plaats van het onheil. In de vervallen tempel woonden duizenden en duizenden muizen, want je weet hoe het gaat bij muizen, eerst zijn er twee en na een paar weken zijn er twintig en dan tweehonderd en ga zo maar door. Nou, in die tempel kon je de muizen niet tellen. In horden kwamen ze aangezet en ze begonnen te knagen. Als je olifanten vastbindt, moet je dikke touwen nemen, maar voor die honderden muizen was dat niets en in een uurtje was de klus geklaard. De muizen dansten een muizendans en ROETS.. weg waren ze.
Maar de koning der olifanten sprak: "Alle muizen worden bedankt, de kleine en nog kleinere. Olifanten, maak vrienden met alle schepsels. Al zijn wij sterk, er komt een moment dat we de hulp nodig hebben van zwakke schepsels."
-----------------------------------
De krekel sjirpte dag en nacht, zo lang het zomer was,
Wijl buurvrouw mier bedrijvig op en neer kroop door 't gras
"Ik vrolijk je wat op," zei hij. "Kom, luister naar mijn lied."
Zij schudde nijdig met haar kop: "Een mier die luiert niet!"
Toen na een tijd de vrieswind kwam, hield onze krekel op.
Geen larfje of geen sprietje meer: droef schudde hij zijn kop.
Doorkoud en hongerig kroop hij naar 't warme mierennest.
"Ach, juffrouw mier, geef alsjeblieft wat eten voor de rest
Van deze barre winter. Ik betaal met rente terug,
Nog vóór augustus, krekelwoord en zweren doe 'k niet vlug!""Je weet dat ik aan niemand leen,"
Zei buurvrouw mier toen heel gemeen.
"Wat deed je toen de zon nog straalde
En ik mijn voorraad binnenhaalde?"
"Ik zong voor jou," zei zacht de krekel."
Daaraan heb ik als mier een hekel!
Toen zong je en nu ben je arm.
Dus dans nu maar, dan krijg je 't warm!"
Wie leeft van kunst gaat door voor gek.
Vaak lijdt hij honger en gebrek.
-------------------------------------
Muizen en olifanten
Midden in een groot bos lag een tempel, met een prachtige vijver ervoor. De tempel was vervallen en honderdduizend muizen huisden erin. Ze hadden daar hun holletjes gebouwd en leefden heel tevreden. Maar er kwam een grote droogte. De koning der olifanten met zijn kudde kwam op de vijver af op zoek naar water. Ze renden door de tempel en honderden muizen werden onder hun poten verpletterd en duizenden werden verminkt. De muizen overlegden met elkaar en ze besloten met een deputatie naar de koning der olifanten te gaan en hem vriendelijk te verzoeken langs een andere weg naar de vijver te lopen.
"Heb toch medelijden met ons!" riepen ze met hun kleine stemmetjes. "Bhutadaya, vriendelijkheid voor alle schepsels is de sleutel tot het leven. Bovendien, wij zijn wel klein en onbelangrijk, maar eens zullen wij u een grote dienst bewijzen."
De koning der olifanten lachte bij dat idee, maar hij had medelijden met de muizen en nam met zijn kudde een andere weg naar de vijver.
Een poosje later vernam een koning van een naburig land dat de koning der olifanten altijd ging drinken in de vijver van de vervallen tempel. Hij zond er zijn jagers op af om onder water valstrikken te leggen. En zo werden vele olifanten gevangen en stevig vastgebonden. De jagers gingen terug naar de koning om hem hun succes te melden. De olifanten waren treurig, maar opeens herinnerde de koning der olifanten zich de opmerking van de muizen, waar hij toen zo om had gelachen. Gelukkig was een van de olifanten nog vrij en hij zond haar naar de muizen om het droevige verhaal te vertellen.
Meteen renden de muizen naar de plaats van het onheil. In de vervallen tempel woonden duizenden en duizenden muizen, want je weet hoe het gaat bij muizen, eerst zijn er twee en na een paar weken zijn er twintig en dan tweehonderd en ga zo maar door. Nou, in die tempel kon je de muizen niet tellen. In horden kwamen ze aangezet en ze begonnen te knagen. Als je olifanten vastbindt, moet je dikke touwen nemen, maar voor die honderden muizen was dat niets en in een uurtje was de klus geklaard. De muizen dansten een muizendans en ROETS.. weg waren ze.
Maar de koning der olifanten sprak: "Alle muizen worden bedankt, de kleine en nog kleinere. Olifanten, maak vrienden met alle schepsels. Al zijn wij sterk, er komt een moment dat we de hulp nodig hebben van zwakke schepsels."
-----------------------------------
Zen
Een centimeter
tijd is een
centimeter goud;
koester hem.
Respecteer zijn
vluchtige aard;
verplaatst goud
vind je
gemakkelijk
terug, verspilde
tijd is
voorgoed
verloren.
Ik ben alleen met het
kloppen van mijn hart.
Het zachte overwint het
harde en het zwakke
het sterke.
Denk niet aan
de toekomst.
Wees hier nu.
Denk niet aan
het verleden
Wees hier nu.
Als je de waarheid
niet kunt vinden
waar je bent, waar
denk je die dan wel te
kunnen vinden?
De grootste openbaring
is stilte.
Leer om alles wat niet
eeuwig is
slechts losjes
vast te houden.
Een leraar kan de deur
voor je openen, maar
je moet zelf naar
binnen gaan.
Alleen als je niets
in je geest hebt en
je geest in niets
verkeert, ben je
onbezet en spiritueel,
leeg en geweldig.
Hoe stiller je
wordt, hoe
meer je hoort.
Probeer niet in
andermans
voetstappen te treden
zoek liever wat
hij zocht.
Je moet je
concentreren
op elke dag en je er
geheel aan wijden,
alsof er een brand
in je haar woedt.
We zijn hier en het
is nu. Afgezien
daarvan is alle
is alle menselijke
kennis dromerij.
tijd is een
centimeter goud;
koester hem.
Respecteer zijn
vluchtige aard;
verplaatst goud
vind je
gemakkelijk
terug, verspilde
tijd is
voorgoed
verloren.
Ik ben alleen met het
kloppen van mijn hart.
Het zachte overwint het
harde en het zwakke
het sterke.
Denk niet aan
de toekomst.
Wees hier nu.
Denk niet aan
het verleden
Wees hier nu.
Als je de waarheid
niet kunt vinden
waar je bent, waar
denk je die dan wel te
kunnen vinden?
De grootste openbaring
is stilte.
Leer om alles wat niet
eeuwig is
slechts losjes
vast te houden.
Een leraar kan de deur
voor je openen, maar
je moet zelf naar
binnen gaan.
Alleen als je niets
in je geest hebt en
je geest in niets
verkeert, ben je
onbezet en spiritueel,
leeg en geweldig.
Hoe stiller je
wordt, hoe
meer je hoort.
Probeer niet in
andermans
voetstappen te treden
zoek liever wat
hij zocht.
Je moet je
concentreren
op elke dag en je er
geheel aan wijden,
alsof er een brand
in je haar woedt.
We zijn hier en het
is nu. Afgezien
daarvan is alle
is alle menselijke
kennis dromerij.
Nog meer sprookjes
Tussen Werrel en Soest woonde eens een man, en die heette Knoest en die had drie zoons. De ene was blind, en de tweede was lam en de derde was poedelnaakt. En ze gingen eens door het land, en toen zagen ze een haas. De blinde schoot hem, de lamme ving hem op, en de poedelnaakte stak hem in zijn zak. En toen kwamen ze bij een machtig groot meer, en daar voeren drie scheepjes op, en ‘t ene voer en ‘t tweede zonk, en het derde, daar zat geen bodem in. En in ‘t scheepje waar geen bodem in zat, daar gingen ze alle drie in. En toen kwamen ze bij een machtig groot bos, en daar stond een machtig grote boom in, en in die boom was een machtig grote kapel gebouwd, en in die kapel stonden een koster van beukenhout en een dominee van bukshout, en die deelden wijwater uit met knuppels.Zalig is de mandie dat wijwater ontlopen kan.
-----------------------------------
In oude tijden, toen God zelf nog op aarde rond liep, was het land veel vruchtbaarder dan het nu is en toen droegen de aren niet vijftig- of zestigvoud, maar vierhonderd- of vijfhonderdvoud. De korrels groeiden aan de halm van onderen af tot bovenaan toe, zolang het koren was, zo lang was ook de aar. Maar zo zijn de mensen; in tijden van overvloed letten ze niet genoeg op de goede dingen, die van God komen; ze worden onverschillig en lichtzinnig. Eens op een dag ging er een vrouw langs een korenveld, en het kindje dat naast haar huppelde, viel in een plas en maakte de jurk vuil. Toen rukte de moeder een handvol van die mooie aren af en veegde daarmee het jurkje af. Toen de Here God, die juist langs kwam, dat zag, werd hij boos en sprak: "Voortaan zal de korenhalm geen aar meer dragen: de mensen zijn de hemelse gaven niet langer waard." De omstanders die dat hoorden, schrokken en vielen op hun knieën en smeekten, dat hij toch nog iets aan de halm zou laten: als ze het zelf al niet waard waren, dan terwille van de vogels die anders zouden verhongeren. De Here, die hun ellende voorzag, kreeg medelijden en stond het verzoek toe. En zo bleef bovenaan de aar nog over, zoals hij nu groeit.
---------------------------------
Er was eens een verstandig, slim boertje; van zijn streken zou veel te vertellen zijn, maar het mooiste verhaal is toch dit, hoe hij de duivel eens te pakken had en hem voor de gek heeft gehouden.Eens op een dag was het boertje aan het werk geweest op de akker en hij maakte zich juist klaar om weer naar huis te gaan, toen de schemering al gevallen was. Daar zag hij ineens middenop zijn land een hoop gloeiende kolen, en toen hij er vol verbazing naar ging kijken, toen zat er boven op die gloed een klein zwart duiveltje."Zit jij soms op je schat?" zei het boertje. "Jawel," antwoordde het duiveltje, "op een schat waar meer goud en zilver inzit, dan jij van je levensdagen gezien hebt." - "Die schat ligt op mijn land en is dus van mij," zei het boertje. "Zeker, hij is van jou," antwoordde de duivel, "als je me twee jaar lang de helft geeft van de opbrengst van je akker: geld heb ik genoeg, maar mijn verlangen gaat uit naar de vruchten der aarde."Het boertje ging er op in. "Maar om te voorkomen, dat er ruzie komt bij het verdelen," zei hij, "krijg jij, wat boven de grond is, en ik, wat er onder is." Dat vond de duivel best, maar 't slimme boertje had rapen gezaaid.Toen de oogsttijd kwam, verscheen de duivel om zijn aandeel te halen, maar wat z'n deel was, was niets dan gele verwelkte blaren, en het boertje, in z'n schik, groef z’n rapen op. "Nu ben je in 't voordeel geweest," zei de duivel, "maar dat gebeurt geen tweede keer. Nu is jouw aandeel, wat boven de grond is, en het mijne, wat eronder is." - "Ook al goed!" antwoordde het boertje.En toen het zaaitijd was, toen zaaide het boertje geen rapen, maar tarwe. Het koren rijpte, het boertje ging naar de akker en sneed de volle halmen tot de grond af. Toen de duivel kwam, vond hij niets dan de stoppels, en hij ging woedend door een rotsspleet omlaag. "Zo moet je vossen beetnemen," zei het boertje en hij ging z'n schat halen.
-----------------------------------
In oude tijden, toen God zelf nog op aarde rond liep, was het land veel vruchtbaarder dan het nu is en toen droegen de aren niet vijftig- of zestigvoud, maar vierhonderd- of vijfhonderdvoud. De korrels groeiden aan de halm van onderen af tot bovenaan toe, zolang het koren was, zo lang was ook de aar. Maar zo zijn de mensen; in tijden van overvloed letten ze niet genoeg op de goede dingen, die van God komen; ze worden onverschillig en lichtzinnig. Eens op een dag ging er een vrouw langs een korenveld, en het kindje dat naast haar huppelde, viel in een plas en maakte de jurk vuil. Toen rukte de moeder een handvol van die mooie aren af en veegde daarmee het jurkje af. Toen de Here God, die juist langs kwam, dat zag, werd hij boos en sprak: "Voortaan zal de korenhalm geen aar meer dragen: de mensen zijn de hemelse gaven niet langer waard." De omstanders die dat hoorden, schrokken en vielen op hun knieën en smeekten, dat hij toch nog iets aan de halm zou laten: als ze het zelf al niet waard waren, dan terwille van de vogels die anders zouden verhongeren. De Here, die hun ellende voorzag, kreeg medelijden en stond het verzoek toe. En zo bleef bovenaan de aar nog over, zoals hij nu groeit.
---------------------------------
Er was eens een verstandig, slim boertje; van zijn streken zou veel te vertellen zijn, maar het mooiste verhaal is toch dit, hoe hij de duivel eens te pakken had en hem voor de gek heeft gehouden.Eens op een dag was het boertje aan het werk geweest op de akker en hij maakte zich juist klaar om weer naar huis te gaan, toen de schemering al gevallen was. Daar zag hij ineens middenop zijn land een hoop gloeiende kolen, en toen hij er vol verbazing naar ging kijken, toen zat er boven op die gloed een klein zwart duiveltje."Zit jij soms op je schat?" zei het boertje. "Jawel," antwoordde het duiveltje, "op een schat waar meer goud en zilver inzit, dan jij van je levensdagen gezien hebt." - "Die schat ligt op mijn land en is dus van mij," zei het boertje. "Zeker, hij is van jou," antwoordde de duivel, "als je me twee jaar lang de helft geeft van de opbrengst van je akker: geld heb ik genoeg, maar mijn verlangen gaat uit naar de vruchten der aarde."Het boertje ging er op in. "Maar om te voorkomen, dat er ruzie komt bij het verdelen," zei hij, "krijg jij, wat boven de grond is, en ik, wat er onder is." Dat vond de duivel best, maar 't slimme boertje had rapen gezaaid.Toen de oogsttijd kwam, verscheen de duivel om zijn aandeel te halen, maar wat z'n deel was, was niets dan gele verwelkte blaren, en het boertje, in z'n schik, groef z’n rapen op. "Nu ben je in 't voordeel geweest," zei de duivel, "maar dat gebeurt geen tweede keer. Nu is jouw aandeel, wat boven de grond is, en het mijne, wat eronder is." - "Ook al goed!" antwoordde het boertje.En toen het zaaitijd was, toen zaaide het boertje geen rapen, maar tarwe. Het koren rijpte, het boertje ging naar de akker en sneed de volle halmen tot de grond af. Toen de duivel kwam, vond hij niets dan de stoppels, en hij ging woedend door een rotsspleet omlaag. "Zo moet je vossen beetnemen," zei het boertje en hij ging z'n schat halen.
Van m'n zus en van Herman
Geen mens kan duizend dagen achtereen geluk genieten, zoals de bloemen ook geen honderd dagen blijven bloeien.
Dat de kraaien van zorg en kommer over uw hoofd vliegen, kunt ge niet beletten. Maar dat ze zich in uw haar nestelen, kunt ge verhinderen.
Een vreugde verdrijft honderd zorgen.
Vrij van begeerten brengt innerlijke rust
Wilt gij eerst de hemel bewijzen? Steekt men dan een fakkel aan om de zon te zien?
----------------------------------------
en dan nu Herman
Alles wat ik weet, weet ik van een ander en alles wat ik laat, laat ik voor een ander alles wat ik heb, is alleen in naam en die heb ik van een ander.
"Herman," zegt de man en ik loop door "Herman," zegt de vrouw en ik aarzel "Herman," zegt het kind en ik voel me oud "Herman," zegt de wind en ik krijg het koud.
Alles wat ik zeg, zeg ik aan een ander en alles wat ik geef, geef ik aan een ander alles wat ik heb, is alleen in naam en die heb ik van een ander.
De hand die ik geef, geef ik aan een ander en de tranen die ik laat, huil ik om een ander de zin die ik heb, heb ik in een ander en de liefde die ik voel, is voor een ander.
Alleen m'n kippevel is van mezelf.
Ben jij het die gebogen staat te bidden? Ben jij het die met dobbelstenen gooit? Ben jij het die op zondag met schuldgevoelens vrijt, die de goeien van de slechten scheidt?
Ben jij het die gelooft in rood gevaar, die de waarheid wel wil weten maar zwijgt, die neutraal is, naïef, niet politiek, die een klootzak door een nieuwe klootzak wil vervangen?
Ben jij het die geniet van pulp op de TV, die kippevel krijgt bij marsmuziek, die denkt: velen zijn geroepen weinig uitverkoren, die schuilt onder moeders paraplu?
Jij weet, jij weet jij weet jij weet jij weet jij weet dat jij dat bent.
Dat de kraaien van zorg en kommer over uw hoofd vliegen, kunt ge niet beletten. Maar dat ze zich in uw haar nestelen, kunt ge verhinderen.
Een vreugde verdrijft honderd zorgen.
Vrij van begeerten brengt innerlijke rust
Wilt gij eerst de hemel bewijzen? Steekt men dan een fakkel aan om de zon te zien?
----------------------------------------
en dan nu Herman
Alles wat ik weet, weet ik van een ander en alles wat ik laat, laat ik voor een ander alles wat ik heb, is alleen in naam en die heb ik van een ander.
"Herman," zegt de man en ik loop door "Herman," zegt de vrouw en ik aarzel "Herman," zegt het kind en ik voel me oud "Herman," zegt de wind en ik krijg het koud.
Alles wat ik zeg, zeg ik aan een ander en alles wat ik geef, geef ik aan een ander alles wat ik heb, is alleen in naam en die heb ik van een ander.
De hand die ik geef, geef ik aan een ander en de tranen die ik laat, huil ik om een ander de zin die ik heb, heb ik in een ander en de liefde die ik voel, is voor een ander.
Alleen m'n kippevel is van mezelf.
Ben jij het die gebogen staat te bidden? Ben jij het die met dobbelstenen gooit? Ben jij het die op zondag met schuldgevoelens vrijt, die de goeien van de slechten scheidt?
Ben jij het die gelooft in rood gevaar, die de waarheid wel wil weten maar zwijgt, die neutraal is, naïef, niet politiek, die een klootzak door een nieuwe klootzak wil vervangen?
Ben jij het die geniet van pulp op de TV, die kippevel krijgt bij marsmuziek, die denkt: velen zijn geroepen weinig uitverkoren, die schuilt onder moeders paraplu?
Jij weet, jij weet jij weet jij weet jij weet jij weet dat jij dat bent.
Johan,
BeantwoordenVerwijderenShakespeare: (to be or not to be, that's the question) Zijn of niet zijn, daar gaat het om!
Descartes: (cogito ergo sum) Ik denk dus ik ben.
Allemaal een kwestie van optiek dus.
Groet, Maaike